18 Kasım Çarşamba günü haftalık çizimleri vermek üzere gazeteye gittim. Yazı işleri müdürü oradaydı. İçimde delicesine bi hışım olsa da hoşbeşten sonra sakince sordum: - Geçen hafta çizmiş olduğum 10 Kasım'la alakalı karikatürü niye yayınlamadınız?
El cevab-ül aziz aynen şöyle idi:
- Ya ben onu anlamadım ya!
İçimdeki hışım daha bi arttı. Kendimi tutarak:
- Bunda anlaşılmayacak bir şey yok ki; 'Atatürk yerinde rahat uyumuyor' temalı bir karikatür. Ki bu hafta bunun aynısı Olacak O Kadar'da skeç olarak oynandı... dedim.
- Ben anlamadım. dedi.
Sonra da haftalık çizimleri taratmak üzere sekreter bayanı görevlendirip, masasına geçti. Belli ki önemli bir misafiri vardı ve önemli işleri... Yazılacak önemli şeylerinin olmaması imkansızdı... Atatürk'ün ölüm gününde; Atatürk'ten daha önemli...
Atarürk'ün ölüm gününde, Atatürk'ten daha önemli...
YanıtlaSilKeşke her zaman anlamış olsak onu, tek bir gün değil.
Hergün anıp anlamak bir yana; ölüm gününde bile gereken saygıyı göstermiyorlar ki...
YanıtlaSil